در حالی که درمان روت کانال یک روش مؤثر برای نجات دندان‌های آسیب‌دیده است، مانند هر درمان دندانپزشکی، ممکن است معایب و عوارضی نیز داشته باشد. در ادامه، برخی از مهم‌ترین معایب و خطرات احتمالی این روش را بررسی می‌کنیم:

۱. حساسیت و درد موقتی

پس از انجام روت کانال، برخی از بیماران ممکن است حساسیت یا درد موقتی را تجربه کنند. این درد معمولاً ناشی از التهاب اطراف بافت‌های دندان است و طی چند روز کاهش می‌یابد. در صورت شدید بودن درد، مصرف مسکن‌های تجویزشده توسط دندانپزشک می‌تواند کمک‌کننده باشد.

۲. احتمال نیاز به درمان مجدد

در برخی موارد، ممکن است عفونت به‌طور کامل از بین نرود یا کانال‌های دندان به‌درستی تمیز نشده باشند. این موضوع می‌تواند منجر به نیاز به درمان مجدد ریشه یا حتی کشیدن دندان شود.

۳. ضعف و شکنندگی دندان

دندانی که تحت درمان روت کانال قرار گرفته است، به دلیل حذف پالپ و از دست دادن رطوبت طبیعی خود، ممکن است ضعیف‌تر و شکننده‌تر شود. به همین دلیل، دندانپزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که پس از درمان، از روکش دندانی برای محافظت از دندان استفاده شود.

۴. احتمال شکستگی دندان

اگر دندان پس از روت کانال به‌خوبی ترمیم نشود، ممکن است به‌مرورزمان دچار شکستگی یا ترک‌خوردگی شود، به‌ویژه در دندان‌های عقبی که فشار بیشتری را هنگام جویدن تحمل می‌کنند.

۵. تغییر رنگ دندان

گاهی اوقات، دندانی که روت کانال شده است ممکن است تیره‌تر یا خاکستری‌تر شود. این تغییر رنگ به دلیل از بین رفتن عصب و کاهش خون‌رسانی به دندان رخ می‌دهد. در چنین مواردی، می‌توان از بلیچینگ داخلی، ونیر یا روکش دندانی برای بازگرداندن ظاهر طبیعی دندان استفاده کرد.